Aile Fotoğrafı
Kerem GörkemAile Fotoğrafı Reviews
You can find Aile Fotoğrafı reviews, Aile Fotoğrafı book reviews, Aile Fotoğrafı ratings on 1000Kitap.Score
7.5Out of 10
Aile Fotoğrafı, ismiyle kapağıyla size ne vadediyorsa onu sunuyor. Bir ailenin parçalanması ve herbirinde nasıl bir etki bıraktığını kendi ağızlarından okuyoruz. Kitap oldukça kısa ve yalın bir dille anlatılmış. Ne basit ne de ağır ben çok beğendim sanki sütlü tatlı yiyormuşum hissi verdi öyle hafif ve güzel. Ve de bir ilk roman olarak değerlendirirsek bayağı başarılı, herhangi bir acemilik hissetmeden kitabın akışına bırakıyorsunuz kendinizi ve bir anda bitiyor, belki de tek oturuşta elinizden hiç bırakmadan bitecek bir kitap. Sevdim tavsiye ederim efenim.
Kısa ama bir o kadar etkileyici bir hikayeyle geldim. Bir solukta okuyup bitirmenize rağmen üzerine çokça düşünmeniz gerekiyor. Kitabımız dört kişilik bir ailenin hikayesini anlatıyor Haydar ve Gül çocuklar Bülent ve can uzaktan bakıldığında ne güzel bir aile desekte yazar bizlere bu dört farklı karakterin yaşadıklarını ve bakış açısını aktarıyor bazı noktalar da duygu geçişleri biraz ani olsa da rahatsız etmeden okuya bilmenizi sağlıyor.
•
Yazar bu ailenin dağılmasını savrulmasını her bir karakterin gözünden anlatsa da belki evimizde yada yaşadığını bildiğimiz çevremizde olan karaktere can vermiş mutsuz bir anne, kendi dünyasında yaşayan bir abi, hayatını savruk yaşayan bir baba ve her şeye inat bir fotoğrafa mutlu olukları bir fotoğrafa sıkı sıkı bağlanan bir çocuk. Sizde bu ailenin yaşadıklarını düşüncelerini merak ediyorsanız okumanızı tavsiye ederim.
Aile Fotoğrafı / Kerem Görkem
Parçalanmış bir aile fotoğrafı, hüzün dolu sayfalar; fonda yakın ülke tarihiyle sıcacık bir roman.
Mutsuz anne Gül, başına buyruk bir yaşama yönelen Haydar Öğretmen, kendi iç dünyasından hayata tutunma gayretinde olan Bülent ve bulduğu bir aile fotoğrafına umut bağlayan Can çocuğun hüzünlü hikayesi.
Sayfalar o kadar samimiydi ki eser acaba otobiyografik özellikte mi diye de düşünmeden edemedim.
Haydar Öğretmenin öğrencilerine kitap tavsiyeleri ve bu konuda aldığı şikayetlerle dolu sayfalarda kendimden izler buldum.
Kitabın kapağında ise Yekta Kopan
“Kerem Görkem azaltmaktan korkmayan bir yazar” diyerek yazara ve esere övgüsünü dile getirmişken, kitapların şifasına özellikle ihtiyaç duyduğumuz bu günlerde bu güzel eser kitapdostlarıma tavsiyem olsun.
#alıntı
Tüm düzenler değişmeye mahkûmdur.
İnsan daha fazlasını arzular her zaman.
Bugün en esaslı hikaye, en büyük hüzün ölen birinin ardında bıraktığı sosyal medya hesaplarıdır.
120 syf.
7/10 puan verdi
"Hatıralar nesnelerin üzerinde birikir." diye başlıyor kitap. Giriş cümlesiyle içine alıyor okuru. Sonra hemen anlıyoruz ki bu Can'ın hatırası yazlıktan dönüşte bastırılan aile fotoğrafı.
Dört kişilik bir ailenin yıkılış hikayesi Aile Fotoğrafı. Yaşananları ve hisleri her birinin ağzından okuyoruz. Evin küçüğü Can, abi Bülent, anne Gül ve baba Haydar. Hikayenin her birey üzerindeki etkisi ve duyguları. Çok bizden bir hikaye. Belki yan dairede, belki karşı sokakta, belki hemen yan semtte...
Yazarın dili oldukça akıcı, okurken yormuyor. Hikayeyi tamamlamak için elinizden de bırakamıyorsunuz kitabı.
Bir ilk kitap Aile Fotoğrafı. Yazar kitapta farklı yazarlara ve şarkılara da yer veriyor. Kitabı olurken müzikleri dinlerken yeni okumalar için de notlar alıyorsunuz. Kitaptı karakter Bülent'in de yazarımız Kerem Görkem gibi mimarlık okuması ve öykü yazıyor olması okuru meraklandıran detaylardan biri.
Bir oturuşta okunabilecek kısacık bir hikaye. İyi okumalar dilerim.
Bana kalırsa Aile Fotoğrafı bir roman değil, uzun bir öykü tabiri daha doğru olabilir. Ancak romanda bana kalırsa büyük bir sorunu var ki, karakterleri tek boyutlu olması. Hiçbir karakterler bağ kuramadım. Ortada dağılan bir aile var. Evin babası basiretsiz, dağınık bir adam; ama neden böyle olduğunu bilmiyoruz. Evin annesi çok silik boy gösteriyor. Birazcık evin büyük oğlunun portresi bir katmanlı betimlenmiş denilebilir.
Bunlardan dolayı bir roman okumaktan çok televizyonda açık ama takip etmediğim bir dizinin kulağıma çalınan repliklerini dinlemiş gibi hissettim. Karakterin yüzeyselliği, kitabın dil ve anlatım bakımından yavan kalmasını da sağlamış.
Sözün özü, sevemedim Aile Fotoğrafı'nı.