Anı yaşayan ve her daim elinde var olanla mutlu olmaya çalışan, olgun Sergey ile ; yaşının verdiği heyecanlarla, tutkularla dolu Maşa’nın evliliğinin öyküsü. Çiftin arasında fazlaca yaş farkı var. Bu durumun evlilik hayatına yansımasını işlemiş Tolstoy. Anlık zevklerin, beğenilme arzusunun aileye etkisi büyük. Maşa bu duygularla çırpınırken yalnız ve olgunlaşmaya çalışan bir kişilik. Yazar sonunda işte bunlar olmadığında bu genç yaş tutkularını bıraktığında mutlu olursun der gibi. Bu duyguyu işleyişi biraz sığ kalmış. Çabucak olgunlaştı Maşa. Bu kısmı gerçeklikten biraz uzak geldi. Zira bu duygu karmaşaları biraz daha çıkmaza sokabilir insanı. Bir hata bir an yetti değişmeye.
Romanın birinci kısmı tasvirler ve kurgu yönünden tatmin etmedi. İkinci kısımda insanın doğa ile uyumu, betimlemeleri iyiydi. Değişen mevsimlerle birlikte Maşa’nın da duygularının değişmesi, kalbinin coşması, ruhunun durulması arasında harika bir ilişki vardı.
Çevirenin de son sözü aile mutluluğunun özeti niteliğinde. “ Tolstoy ‘un hikayesinden çıkan anlam şudur: İnsan yaşanan deneyimin, değişen doğasının yanı sıra sevgilisiyle kendisinin mizacını da kabul etmişse; iç ve dış dünya arasında, kişinin mizacıyla doğa arasında inçe ve hassas bir örtüşme söz konusuysa , işte o zaman ailevi mutluluktan ve gerçek aşktan söz edilebilir .”
