Aile Reisi Olarak Peygamber Efendimiz
Abdullah KaraSözler ve Alıntılar
"Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insan ve taş olan ateşten koruyun" (Tahrim, 66/6.)
Şimdilik komşulukla, bu hadis ne kadar örtüşüyor düşünmek lazım
Ashabına devamlı komşularına iyi davranmaları ve iyilikte bulunmayı tavsiye ederdi. Öyle ki:
"Cebrail bana komşuya iyilik etmeyi o kadar çok tavsiye etti ko neredeyse komşuyu komşuya mirasçı kılacak sandım" buyurmuştu.
Allah Resûlü (s.a.v) aileye son derece önem verirdi.
"Evlenen kişi, dininin yarısını tamamlamış olur. Diğer yarısı hususunda da Allah'tan korksun!"
Bir gün:
- Vallahi iman etmiş olmaz. Vallahi iman etmiş olmaz. Vallahi iman etmiş olmaz, buyurdu.
Sahabiler şaşkındı:
- Kim iman etmiş olmaz, ya Resulallah, diye sordular. Efendimiz (s.a.v) :
- Yapacağı fenalıklardan komşusu güven içinde olmayan kimse, buyurdu.
Allah Resulü (s.a.v) bir gün Ebu Zer'e şu tavsiyede bulunmuştu:
- Ey Ebû Zer! Çorba pişirdiğin zaman suyunu çok koy ve komşularını gözet! Gerekli gördüklerine onu güzel bir şekilde sun, buyurdu.
Sayfa 90Kitabı okudu
Ya Resulallah! Bir şeye iştahlı olduğumuz halde bir sebepten ' İştahımız yok! ' dersek yalan söylemiş olur muyuz ,diye sorunca:
- Bir yalan ancak yalan söylemek maksadı ile söylenmişse yalan olarak yazılır ,buyurdu.
Sayfa 32Kitabı okudu
Efendimiz’de (sallallahu aleyhi vesellem) tefekkür hali hakimdi. Aynı zamanda ne dışarıda ne de evde asık bir yüzle durmaz, insanlardan uzak bir biçimde yaşamazdı. O (sallallahu aleyhi vesellem) güler yüzlü, sevecen, çevresi ile yakından ilgili, hayatın içinde, ailesi ve çevresi ile tüm güzellikleri yaşayan ve paylaşan birisiydi.
Allah Resülü (sallallahu aleyhi vesellem) hanımları ile akşam oturmalarında onlarla sohbet eder, bazen geçmiş kavimlerin başından geçen ibretli ve hikmetli hadiselerini anlatırdı. Hanımlarının gönüllerini hoş ederken bir yandan da onları ilim-irfan ehli olarak yetiştirirdi.
Hz. Âişe (radıyallahu anha), Efendimizin (sallallahu aleyhi vesellem) ailesine verdiği değeri şu sözlerle ifade eder:
“Allah Resülü (sallallahu aleyhi vesellem) sabah namazının sünnetini kıldıktan sonra uyanık isem benimle konuşur yoksa namaza çağrılıncaya kadar bir süre uzanırdı.”(Buhari, Teheccüd, 26; Müslim, Müsafirin, 133; Ebu Davud, Tatavvu, 22.)
Ashabına devamlı komşularına iyi davranmaları ve iyilikte bulunmayı tavsiye ederdi. Öyle ki :
" Cebrail bana komşuya iyilik etmeyi o kadar çok tavsiye etti ki neredeyse komşuyu komşuya mirasçı kılacak sandım " buyurmuştu.
Sayfa 89Kitabı okudu