Üniversite kapılarında bekleşen ve ebeveynlerinin yüksek beklentileri altında ezilen milyonlarca gencin içine sürüklendiği sıkıntılı ve bunalımlı ruh halini, kuşak çatışması mantığı içinden görerek her gencin içinden geçtiği "normal" bir buhran süreci olarak kabul etmekle biraz hafife almıyor muyuz?