İçine gizlendiğim esaret, gündüzü gizleyen gece gibi önü alınmaz bir karanlıkla benliğime sızıyor; bir şeylerin varlığını gözlerimden esirgiyordu. Meğer esaret zannettiğim şey yasamakmış.
Gençliğimi tasasız bir neşeyle dolandırdığım ender günler.. Tanrı’nın benim için kurduğu zemberek hep aynı biçimde dönüyor, yaşam hızlıca akıp gidiyordu.
En azından hayattan daha adil, zarın kaç yüzü olduğunu biliyorsun,istediğin düşeşe ulaşman yalnızca otuz altıda bir ihtimal.Hadi kolaysa, hayatın kaç yüzü var onu hesapla.