Akasya ve Mandolin
Mustafa KutluAkasya ve Mandolin Gönderileri
Akasya ve Mandolin kitaplarını, Akasya ve Mandolin sözleri ve alıntılarını, Akasya ve Mandolin yazarlarını, Akasya ve Mandolin yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...ama insanoğluyuz hepimiz, göğe bakıyor ve o karanlıkta yıldızımızı aramaktan geri duramıyoruz.
Suyu akmayan bir çeşme kadar hüzün veren ne olabilir?
Siz şehre kalbinizi açarsanız, ona yaklaşırsanız o da size kendisini açar, size bağlanır. Şehirle insan arasında işte o zaman bir iletişim kurulacaktır.
"...Görüldüğü gibi eski dünyanın sessizliğine kapılmış gidiyorum."
Kâinatın kitabını seyrederken, orada cereyan eden doğrudan ilişkilere bakarken ilahî nizamın nasıl tıkır tıkır işlediğini görüyorum. İçime bir ferahlık ve güven hissi doluyor. Bu âhengi bir tek insanoğlu bozmakta. Ceviz ve sincap ilişkisinden, insanların birbirleriyle ilişkilerine geçtiğimizde türlü ihtiraslar, kinler, zulümler, fesatlıklar, ikiyüzlülük, riya, açgözlülük, israf, tabiata karşı duyarsızlık, bönlük, gurur ve nefretle karşılaşıyoruz.
Sayfa 181
Zamanı mevsimlere göre yaşayan insanlar da bu tıkır tıkır işleyen saate rağbet ederlerdi. Ancak eşref-i mahlukat olan insan, bu zamanı kendi takvimini icat ederek aştı. Bununla da yetinmeyip karakışta domates yetiştirmeyi becerdi. Her ne kadar iklim dışı yetiştirilen sebzeler doğal ortamlarda büyüyenlerden tat, biçim ve koku bakımından farklı olsalar da bu iş gerçekleşti.
Sayfa 162
Sahil yolu ufuklara doğru uzanıyor. Yol kenarında birbirine bitişik yükselen apartımanlar eski kale surları gibi şehri kuşatıyor, nefes alamaz hale getiriyor.
Sayfa 122
“Bir kuş cıvıltısı bize neyi anlatır? Herhalde topraktan geldiğimizi.”
Sayfa 106
İnsan-tabiat ilişkileri böyle yapaylaşırken; insan-insan ilişkileri de aynı yolu takip ediyor. Gerçek bir kahkaha, içten bir gözyaşı, kalpten gelen bir “merhaba” bulamıyoruz.
Sayfa 81
Ben Balat sahillerinde, Çıksalın’da, İcadiye’de, Eğrikapı surlarında ve Merkezefendi’de dolaşırken içimde hep hasret burcundan seslenen bir ilahiyi gezdiriyorum.
Göçtü kervan kaldık dağlar başında.
Sayfa 75