Çok kötü bir polisiye örneği. O kadar kötü ki, dayanamayıp bir güzel döktürdüğüm, 'güzel içerikli' yorumu kitapyurdunda yayımlamadılar. ama öyle berbat bir polisiye yok arkadaş. bir kere iki satırda bir, karakterin teki kendi iç sesiyle konuşuyor. özellikle ana karakter olan bäckström. ve bu ana karakter evert bäckström, olayı çözmekten başka her şeyi yapıyor ve olayı kendisi çözmüyor zaten. ve yazar evert'i bize tam bir iki yüzlü gibi gösterip kendi karakterinden o kadar güzel soğutmuştu ki, bu ana kahraman gerçek yaşamında gıcık aldığı bir polis mi acaba diye düşünmeden edemedim.
