Bilimkurgu öykülerinin yer aldığı derlemede gramer hataları dikkatimi çekti öncelikle. Kara mizah soslu ilk öykü belki de en keyiflisiydi: Kurukafa koleksiyonculuğu ülke çapında yayılınca hükümet devreye girer ve insan avcılığı başlar. İkinci öykü Prima Belladonna ise insan yiyen bitkisi ile Küçük Korku Dükkanı’na esin vermiş gibidir. Lakin öyküler genel bağlamda pek bir hafif kalıyorlar kallavi külliyatta yer bulabilmek için. Üçüncü hamur baskı kağıdın beyazıyla göz yorduğunu da ekleyeyim.
