Ege'de efe artığı çılgın bir büyükbaba, köy enstitülü, 'ülkücü' eğitimci bir baba, melankolik bir amca ve '68 kuşağının sonuna yetişmiş çömez bir yeraltı devrimcisi ve devrimci ağabeyini 'aşk' ile seven küçük kız. Tutkuları büyük, kendileri sıradan insanlar... 1919'dan 1982'ye uzanan bir zaman diliminde, Türkiye'nin büyükçe bir bölümünde, geniş bir perspektifte yer alan, bir ailenin üç kuşağının öyküsünü anlatan bir roman "Alaturka Rapsodi". Romanı farklı kılan, Fatih Atila'nın yepyeni bir dil ve üslup yaratarak anlatmış olması; bu şaşırtıcı dil ve üslup, bir anda çarpıyor okuru ve derin bir gözlem gücü, olağanüstü doğal bir anlatımla birleşiyor. Yazarın, yakın tarihimizin perde arkasına, toplumsal ve tarihsel gelişmelere, değişik bir açıdan bakması yanında, bir roman olarak "Alaturka Rapsodi"nin inandırıcılığı, kurgunun gerçek kişilere ve olaylara dayanmasından ileri geliyor. Yazarın 1987'de yayımlanan ilk romanı 'Akdeniz'in Kıyısında' için eleştirmen Fethi Naci, 'Nicedir yazılmasını beklediğim bir romanın habercisi,' demişti. Biz de "Alaturka Rapsodi"nin nicedir beklenilen bir roman olacağına inanıyoruz.
