Nihayet Albert Camus bize her şeyin ötesinde illede yaşam illaki yaşam diyerek her ne kadar absürt, her ne kadar rastgele, her ne kadar düzensiz, her ne kadar nafile, her ne kadar anlamsız olursa olsun; yaşamın kendisine rağmen sevilmesi ve deneyimlenmesi gerektiğini söylemiş ve bize sıkı sıkıya tembihlemişti. Bugün Albert Camus'a kulak kesilmek gerekiyor: ‘’Yaşamakta ısrar ediniz. Çünkü bu şimdiden bir yükümlülük ve ödev halini almış olmalıdır. Mücadele etmeden, çabalamadan, didinmeden gitmek; bir kurtarıcıya ya da bir efendiye bel bağlamak, kendimizi hiçe saymaktır. Herkesin yaşamı ve yazgısı kendisi için bir ödevdir ve bu ödev tarihseldir. ’’ Camus yâr ve Nietzsche yardımcınız olsun. Yargı gününü beklemeyin; o her gün gerçekleşir.
