…”kollektif bir ürün” durumundaki gelenek-görenek üzerine yapılan Alevi yaşama yordama-inancı , “ halk katının ahlak ilkelerine göre düzenlenmiş bir toplumsal felsefe “ niteliğindedir denilebilir.
…yani birey -toplum hizmetlisi olmalıdır. Çünkü insanı eğitmenin amacı budur. Bu aynı zamanda bir “ibadettir” ; birey ve toplum hizmetinde bulunma zemininde mutluluğu , mutluluğu yakalamak için gösterilmesi gereken “ özveriyi paylaşmadır.”
Nefsi terbiye eden insan “edepli” davranışlarıyla öne çıkar. Edepli olma , “ eline-diline-beline sahip olarak” kötü hal ve hareketlerden uzak durmaktır.Edep kapsamında bu üç şey önemlidir.
Ahlaklı kişi , düşünceleriyle davranışları arasında “uyum” bulunan kişidir ; mutluluk bu “uyumla” bağlantılıdır. Tutkuların “tutsağı” olan kişi , aklını gereğince kullanamaz ; bu nedenle mutsuz olur.
Bu bağlamda nesnel dünya ; Tanrı’nın bütün sıfatlarını ifade etme anlamında “ Cemal” perdesidir. Arif olan bu perdenin arkasındaki gerçeği “algılar” ; gönül gözüyle “bakar” ve her bakılanda Tanrı’yı görür. “
Bu toplum düşüne göre ; yeryüzü , bütün insanların “ortaklaşa “ yararlanmaları gereken bir alandır. Bu toplumda bütün bireylerin emekleriyle sağlanan gelirlerin “ eşit olarak bölüşülmesi” bu gelirlerden “ortaklaşa yararlanması”. gerekir.