İslam'da İlk Fitne ve Yahudiler Şiiliğin Doğuşu Alevilik Hakkında En Çok Sorulan Sorular
Alevilik Nedir ?
Mehmed KırkıncıEn Eski Alevilik Nedir ? Gönderileri
En Eski Alevilik Nedir ? kitaplarını, en eski Alevilik Nedir ? sözleri ve alıntılarını, en eski Alevilik Nedir ? yazarlarını, en eski Alevilik Nedir ? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şia'nın Bâtıniye koluna mensup Cennabi oğlu Ebû Tahir, etrafına topladığı birkaç bin çapulcuyla hicri 311 yılında hacca gitmekte olan hacıları pusuya düşürerek çoğunu kılınçtan geçirdi, mallarını yağmaladı. Hicrî 317 yılında da aynı çete yine Hac mevsiminde Arafat'tan Mekke'ye dönen hacılara saldırarak hepsini kılınçtan geçirdi. Bu toplu katliâmdan kurtulan bir kısım hacılar Kâbe-i Muazzama'ya sığındılarsa da bu anarşistler, Kâbe'ye girdiler ve onları da Beytullah'ın içinde şehid ettiler. Hattâ bir kısmının cesetlerini zemzem kuyusuna attılar. Kabe'nin örtüsünü yağma ettiler. Ebû Tahir, Kâbe'nin kapısını ve Hacerü'l-Esved'i söküp götürdü. Hicri 339 yılına kadar tam 22 sene Hacer-ül Esved bunların elinde kaldı. O zamanki Bağdat hükümeti bu gözü dönmüş Şiâ çapulcularından Hacerü'l-Esved'i geri almak için 50.000 altın teklif etti. Bu teklifi reddettiler. Nihayet Afrika'daki Fâtımîlerin Mehdi sinin şiddetli tehdidi üzerine Hacerü'l-Esved'i iade ettiler.
Hasan Sabbah, tam 33 yıl Alamut Kalesi'nde, bu kanlı faaliyetlerini sürdürdü. İran şiîlerinin bu anarşist şebekesi, yüzlerce, binlerce Müslümanın kanına girdiler. İçtimaî sükûnu kaçırdılar, terör estirdiler. Dirayetli bir devlet adamı olan, Selçukluların dünyaca meşhur veziri, Nizâmülmülk'ü şehid ettiler. Şiilerin yayılmasına mani gördükleri âlim ve fakîhler, Hasan Sabbah'ın fedaileri tarafından katledildiler.
İsmailiyye Fırkası: İrak'ta ortaya çıkmıştır. Bilâhare, Hindistan, Pakistan, İran ve Afrika'nın bazı bölgelerinde tutunmuştur. Bu mezheb sahiplerince din perdesi altında saltanat yolu açılmaya çalışılmış ve sonunda İbn-i Meymun'un torunlarından Ubeydullah isimli birinin başkanlığında bir devlet kurulmuş ve bu devlet bilâhare Şam'dan Fas'a kadar genişleyerek İmparatorluk haline gelmiştir. 270 sene hüküm sürdükten sonra, hicrî 567 senesinde yıkılmıştır. Bunlara, Bâtınîler de denir.
İmamiyye Fırkası: Onlara göre, Hz.Peygamber (SAV), Hz.Ali'yi (RA) bizzat imam tayin etmiştir. Müteâkip imamlarıda, Resûlüllah'ın vasiyeti gereği hep o seçer. Bunlar, imamet mertebesiyle nübüvvet mertebesini birbirine denk tutarlar. Şu farkla ki, imama vahiy gelmez, derler. Bu fırka mensupları daha ziyâde İran, Irak ve Pakistan'da taraftar bulmuştur. Azim bir hataları daha var ki, o da, sahâbeyi tekfire cür'et etmeleridir.
Sebeiyye Fırkası: Kurucusu, Abdullah İbn-i Sebe'dir. Temel inançları; Hz.Ali'ye ve evlâtlarına ulûhiyet isnad etmektir. O'nun ölmediğini, aslında ölenin, O'nun kılığına giren bir şeytan olduğunu iddia ederler. Hz.Ali ise, göğe çıkmıştır. Gök gürlemesi O'nun sesi; şimşek çakması ise, O'nun kamçısının şakırtısıdır.
Mısır'da Sebeiyye Mezhebi nin kurulmasıyla tohumu atılan Şiîlik, İran'da yeşermeye, gelişmeye başladı. Ve bundan yirmiden fazla fırka (kol) türedi.