SEVDİKÇE GÜVENME, GÜVENDİKÇE SEV
Yüzleşirken, yüzsüzleşenleri de gördüm.
Çamur atarken kirlerinde boğulanları da gördüm.
Dost deyip güvendiğinin,
Bir gün en büyük düşmanlarından biri olacağına da.
Sonuna kadar yanında olup,
Yolun ortasında, arsızca bıraktığını da gördüm.
Yalanlarına sığınırken, gözlerindeki parlak zavallılıklarını da.
Masumiyetle yalan arasında kalmak da var, İkisi yüzünden savaşmakta.
Ve en acısı, hainlerin nereden çıktığını öğrenmek.
En büyük hainler, korkaklardan çıkar.
Ve korkaklar,
O cesurluğuna öldüğümüz,
Ama korkaklarından, ilk bizi öldürenlerdir.
Hiçbir zaman dostuna,
Sevdikçe güvenme, güvendikçe sev.
