Babacığım sen daha önce böyle birşey hissettin mi bilmiyorum ama bir duygu her karanlık çöktüğünde gelip yakama yapışıyor.Onu yenmek için kendimi mutlaka birşeyler yapmak zorunda hissediyorum.Bazen korku ve üzüntü birbirine karışıyor.Sanki bütün korkularım, belirsizlikler ve acılar bu duyguda bir araya geliyor.Senin neler hissettiğini biliyorum babacığım.Hapishane bu duygunun yaşanmasını daha da kolaylaştırıyor olmalı.Belki senin için en iyisi bu duyguyu hissettiğinde kendini meşgul etmek ve hoşuna giden şeyler yapmak.Mesela kitap okumak, bulmaca çözmek yada televizyon izlemek.Bilmiyorum ki düşünmek yada bu düşüncelere fırsat vermek hiç iyi değil.Bu senin için işleri daha da zorlaştırır.Babacığım bu sıkıntılı vakitleri atlatmak için yapabileceğimiz en iyi şey evimizde oturup karşılıklı kahve içmek olurdu.Fakat kahve içmesek de en azından bil ki ben hep düşünüyorum.Özellikle akşamın ilk saatlerinde...
Sabina