Allah ve İnsan Esma-i Hüsna Şerhi
Muhyiddin İbn ArabiAllah ve İnsan Esma-i Hüsna Şerhi Hakkında
Allah ve İnsan Esma-i Hüsna Şerhi konusu, istatistikler, fiyatları ve daha fazlası burada.Hakkında
Elinizdeki eser İbnü'l-Arabi'nin Fütûhât-ı Mekkiyye'sinin bir bölümünün müstakil basımıdır (c. 16 s. 294 ila c. 17, s. 217'e kadar olan bölüm). İbnü'l-Arabi ilahi isimler meselesiyle ilgili başka kitaplar yazdığı gibi Fütûhât içinde de ilahi isimler meselesi bundan önce de yer almıştı. Nitekim eserin o kısmını Esma-i Hüsna Şerhi adıyla bu seriden yayınlamıştık. Lakin İbnü'l-Arabi'nin bütün metinleri içerisinde bu bölüm kadar ilahi isimler ve insan irtibatını ele alanı yoktur. Muhtemelen bütün İslam düşüncesinde böyle orijinal bir üslup ve yaklaşımla 'ilahi isimler' bahsi ele alınmamıştır. Bu yönüyle kitabı Allah ve O'nun isimleri hakkında yazılmış en özgün kitap olarak kabul edebiliriz. İbnü'l-Arabi önce varlık mertebeleri veya menzilleri ile ilahi isimlerin irtibatına dikkatimizi çekerken bu mertebeler ve isimlerle insan ilişkisini gözlerimizin önüne koyar. Öyle görünüyor ki kitap İbnü'l-Arabi'nin genel düşüncelerini anlayabileceğimiz en verimli metinlerden birisidir. Çünkü İbnü'l-Arabi'nin düşüncesi Allah ve insan-alem irtibatını açıklamakla ilgili bir düşüncedir. 'Şeyh-i ekber' unvanını hak etmesinin yegane sebebi İslam akidesinin temelini teşkil eden Allah-insan irtibatını insanlık mirasını ve düşüncesini dikkate alan evrensel bir bakış açısıyla ortaya koyabilmesindedir.
Yazar: 
Muhyiddin İbn Arabi
Çevirmen: 
Ekrem Demirli
Tahmini Okuma Süresi: 11 sa. 59 dk.Sayfa Sayısı: 423Basım Tarihi: Şubat 2016İlk Yayın Tarihi: Ağustos 2015Yayınevi: Litera YayınlarıISBN: 9786059925624Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak
Kitap İstatistikleri
Bütün istatistikler
Bu basımın istatistikleri
Kitabın okur profili
Kadın% 15.4
Erkek% 84.6
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
Yazar Hakkında
Muhyiddin İbn ArabiYazar · 166 kitap
Muhyiddin İbn-i Arabi, Muvahhidun döneminde 27 Ramazan 560’da Mursiye (Murcia), İspanya’da doğdu. Bilinmeyen bir sebeple 8 yaşında ailesiyle birlikte İşbiliye’ye (bugünkü Sevilla) geldi (muhtemelen babasının memuriyeti nedeniyle). Ailesi Arap Tayy kabilesine mensuptu. Yakın cedleri hakkında fazla bir şey bilinmiyorsa da, anne ve baba tarafından nüfuz ve itibar sahibi kimseler olduğu anlaşılıyor. Akrabaları arasında tasavvufî bilgilere sahip kimseler vardı.
İlk tahsilini bu şehirde yaptı, uzun bir süre burada kaldı. Çocuk yaşlarında 'Ahmed İbnu’l-Esirî' adında genç bir Sufi ile arkadaş oldu. Hakkındaki kayıtlara göre İbnu'l-Arabî, bu tahsil sırasında bir aralık Halvet'e çekilen İbnu'l-Arabi, halvetinden keşf yoluyla edindiği çeşitli bilgilerle çıkmıştır.
Endülüs'de bir süre daha kaldıktan sonra, seyahate çıktı. Şam, Bağdad ve Mekke'ye giderek orada bulunan tanınmış alim ve şeyhlerle görüştü. 1182'de İbn-i Rüşd ile görüştü. Bu görüşmeyi eserinde anlatır. Bu İbnu Rüşd’ün bilgi'nin akıl yolu'yla elde edileceğini söylemesiyle meşhur olduğu yıllardır. 17 yaşındaki genç Muhyiddin gerçek bilgi'nin sadece aklımızdan gelmediğine, böyle bir bilginin daha çok ilham ve keşf yoluyla elde edilebileceğine inanmıştı.
Bu senelerde 'Şekkaz' isminde bir şeyh'le tanıştı. Bu zat küçük yaşlardan itibaren ibadete başlayan, Allah korkusu taşıyan, hayatında bir kerecik olsun ‘ben’ dememiş olan ve uzun uzun secde eden bir kimsedir. Muhyiddin o ölene kadar onunla sohbete devam etti. 1182-1183'de İşbiliyye’ye bağlı Haniyye’de 'Lahmî' isimli bir şeyhden, bu zatın adını taşıyan bir mescidde Kur'an dersi aldı.
1184-1185'de 'Ureynî' isimli bir şeyh’le tanıştı. Eserlerinde Ondan ilk hocam diye bahseder, çok faydalandığını söyler. 'Ureynî', Ubudiyet [kulluk] meselesinde derin bir bilgiye sahipti. Bu yıllar'da 'Martili' adlı bir şeyhten de istifade etti. Ureynî O’na:’Sadece Allah’a bak’ derken Martilî‘Sadece Nefsine bak, nefsin hususunda dikkatli ol, ona uyma’ diye öğüt vermişti. Martilî’ye bu zıt önerilerin içyüzünü sordu. Bu zat, kendi nasihatinin doğruluğunda ısrar edecek yerde, ‘Oğlum, 'Ureynî'’nin gösterdiği yol, doğru yolun ta kendisidir. Ona uyman lazım. Biz ikimiz de, kendi halimizin gerekli kıldığı yolu sana göstermişizdir’ dedi.
Bu yıllar'da İşbiliyye’de Kordovalı Fatma adında yaşlı bir kadına (tanıştıklarında 96 yaşındadır) 14 sene hizmet etti. Bu kadın, erkek ve kadınlar arasında müttaki ve mütevekkile olarak temayüz etmişti. Çok iyi bir kimseyle evliydi. Yüzünün İbn Arabi'nin bakmaktan utanacağı kadar güzel olduğu söylenir.
1189'da Ebu Abdullah Muhammed eş-Şerefî adında biriyle tanıştı. Kendisi doğu İşbiliyye’li olup, Hatve ehlindendi. Beş vakit namazını Addis Camii'nde kılan bu zatın ibadete aşırı düşkünlüğünden namaz kılmaktan ayaklarının şiştiği söylenir.
Arabi, İşbiliyye’deyken (1190) hastalanıp okuma kabiliyyet'ini kaybetti. İki yıl bu halde kaldıktan sonra 589'da (Hicri) Sebte Şehri'ne giderek orada ahlak makamına erdiğini söylediği İbnu Cübeyr ile tanıştı. Bir süre sonra İşbiliyye’ye döndü. Aynı yıl Tlemsen’e geldi. Burada Ebu Medyen (ö.594)[1] hakkında gördüğü bir rüyayı anlatacaktır.
1196'da Fas’a gitti. Orada yaptığı Seyahatler sırasında büyük şöhret kazandı. 1198'de tekrar Endülüs’e geçti. Gırnata Şehri dolaylarındaki Bağa kasabasında Şekkaz isimli bir şeyhi ziyaret etti. Onun Tasavvuf yolu'nda karşılaştığı en yüce kimse olduğunu söyler. 1199-1200'de İlk defa Hac için Mekke’ye gitti. Orada [el-Kassar] (Yunus ibnu Ebi’l-Hüseyin el-Haşimi el-Abbasi el-Kassar) isimli bir şahıs'la sohbet etti. Hac’dan sonra Mağrib’de, oradan da Ebu Medyen’in şehri olan Becaye'de bulundu. Bir süre sonra tekrar Mekke’ye geldi ve "Ruhu’l-Quds", "Tacu'r-Rasul" adlı eserler'ini yazdı.
1204'de Medine, Musul, Bağdad'da bulundu. Musul'da, "et-Tenezzülatu'l-Musuliyye" yi yazdı. Musul’dan ayrıldıktan sonra Konya’ya geldi. Orada tanıştığı Sadreddin Konevî’nin dul annesi ile evlendi. Konya’da iken "Risaletü’l-Envar" ı yazdı. Selçuk Meliki tarafından hürmet ve ikram gördü. Sonra Mısır’a geçti. Orada Futuhat-ı Mekkiye'deki sözlerinden ötürü Mısır uleması tarafından hakkında verilen idam fetvasıyla yüzyüze gelince gizlice oradan kaçtı.Tekrar Mekke’ye geldi ve burada bir süre kaldı. Bağdad ve Halep’de bir süre dolaştıktan sonra 612/1215 de tekrar Konya’ya geldi. 617 de Şam’a yerleşti. Zaman zaman civar şehirlere seyahatler yaptı.Şam'da kendisinin Fütuhat'tan sonra en büyük eseri olarak kabul edilen Fusus'u kaleme aldı(627/1230). İbn Arabi bu eseri rüya'sında Peygamber'den ümmetine aktarmak üzere aldığını belirtir. 638 de 22 R.Evvel’de (1239) Şam'da öldü. Kabri Şam şehri dışında Kasiyun dağı eteğindedir. 1516 yılında I. Selim, Şam’ı Osmanlı toprağı yaptığında oraya türbe, camii ve imaret inşa ettirdi. Medfun bulunduğu türbenin kubbesinde -İbn Arabi'nin kendisine ait olduğu iddia edilen- 'bütün yüzyıllar yetişdirdikleri büyük insanlarla tanınır, benden sonraki yüzyıllar benimle anılacak' mealindeki bir beyit yazılıdır.
Kitaplar
Füsusu'l Hikem
9/10
Özün Özü
8.8/10
Şeytanın Hileleri
9.6/10
İlahi Aşk
8.9/10
Fena Risalesi
8.4/10
Arzuların Tercümanı
8.2/10
Fütuhat-ı Mekkiye 1
9.3/10
Nefsini Bilen Rabbini Bilir
8.6/10
Mekarimu'l-Ahlak
8.8/10
Nurlar Hazinesi
9.4/10
Allah Kimleri Sever
8.7/10
Nasihatler
9.5/10
Şeceretü'l Kevn
9.4/10
Nefsin Terbiyesi
8.1/10
Hırka Kitabı
9.1/10