Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Allahın Askerleri
Yaşar KemalAllahın Askerleri Yorumları ve İncelemeleri
Allahın Askerleri yorumları ve incelemelerini, Allahın Askerleri kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Allahın Askerleri puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitabın öncellikle üslubundan biraz bahsetmek istiyorum; Roman da aynı cümlelerin tekrarı,argo,küfürlü anlatım benimsenmiş ki yazar kendi diliyle değilde çocukların konuşmasını olduğu gibi aktarmış.
Konusuna değinmem gerekirse de: Yaşar Kemal bu romanında Istanbul'un neredeyse tüm yoksul semtlerini dolaşıp aylarca sokak çocuklarıyla bir arada yaşayıp onların hayatlarını ropartaj aracılığıyla kitaplastirmistir. Romandaki çocukların isimleri gerçek değil değiştirilmiştir. Çoğunun evi olma
sına rağmen aileleri tarafından istenmeyen yada yoksuluklarından dolayı sokağa atılmışlardır. Imkansız hayalleri olmasına rağmen birgün gerceklestirebileceklerine olan inançları tamdır. Ve en önemlisi ise hiçbiri kötü değil sadece yapmamız gereken onları yargılamadan anlayabilmek yada onlara fırsat yaratmak unutmamalıyız ki ön yargıyla değil sevgiyle yaklaşmalı bir çocuğa ve Yaşar Kemal bunu her sayfada bize çok güzel hissettirmiştir. Tavsiye edilen kitaplar listesine alınabilir...
Yaşar Kemal’in bu eseri sokaklarda yaşayan Zilo, Oğuz, Kadir, Metin, Ali, Selim, Ertuğrul, Sait, Muhterem ve nice canım çocukların hayat mücadelelerini, yaşadığı zorulukları, uğradığı şiddetleri kaleme almaktadır.
Kitap içerisinde,
Nar Ağacının Kuşatmış Hanımelleri ve Nanik Üstüne,
Geceye Yağmur Çiselerken,
Zürafayı Vursalar,
Demirci Çırağı Kadire Benziyordu,
Allah’ın Askerleri Gözlerinden Bellidir,
Kesikbaş Hikayesi İstanbul Kolu,
Kuş Yağmuru Uçak Yağmuru ve Örsün Üstündeki Kırmızı Demir adlı sekiz öykü barındırmaktadır.
Keyifli okumalar...
Söyleşi-Röportaj tarzında okuduğum ilk kitap ama hikaye gibi geldi bana. Çünkü Yaşar Kemal çocuklarla yaptığı söyleşiyi soru cevap şeklinde değil daha ziyade hikayeleştirerek yazmış. Peki kim bu çocuklar, kimsesiz çocuklar, yalnız çocuklar.. Polyanacılık yapmadan gerçekleri gördüğü gibi duyduğu gibi aktarmış yazar. Bu çocukların hepsi suçsuz değil aralarındaki çoğu hırsız mesela ama hukukta da olan bir şey vardır, yargılanan çocuklara, suç işleyen çocuklara şüpheli, sanık demeyiz, suça sürüklenen çocuk deriz. Çünkü bu çocukları suç işlemeye iten, yalnızlığa, kimsesizliğe, çaresizliğe iten biziz. 21. yüzyıldayız hala nasıl sokak çocukları olur anlamıyorum, hani sosyal devlet hani vicdanlı halk.. Yazık çok yazık okurken çokça duygulandığım üzüldüğüm bir kitap oldu.
Çünkü insan kısım kısımdır. Kimi insan aynı demirdendir
Yaşar kemal’in çocuklar arası hep çok iyiymiş .Onlarla dost olmuş dostluklarına değer vermiş. Kitaplarında çocuklara yer vermiştir, bence onları bu kadar iyi anlatmasının nedeni yakından tanımasındandır.
Bu kitabında da Yaşar Kemal’in sokak çocukları ile yaptığı röportajlarından yazdığı 8 tane metine yer verilmiş. İyi bir gazeteci olan Kemal
İçimde İntihar Korkusu Var
Hayatımın en zor günlerinde bana arkadaşlık ettiğin için çok teşekkür ederim Yaşar KEMAL. Seni bitirmeyi hiç de istemedim aslına bakarsan. Kitap okumaktan daha fazlası idi benim yaptığım eylem. Sanki yeni baştan bir kitap yazmaktı, gözyaşlarım kelimelerin üzerine damlarken ben de kendi hikayemi yazıyordum. Ahmet Kaya'nın dediği gibi içimde ölüyordu biri her satırda, üzerime korkular salan biri vardı heran bambaşka biçimde intihar'ın acımasız korkusunu atamıyordum içimden. En çok intihardan korkuyordum, her gün kulağımda bir ses ile uyanıp; karnımdaki derin çok derin yarayı hissediyordum. Beş dakika sonra emin oluyordum o ben değildim. O ben değildim... Usulca uzanıp yastığımın altındaki kitabı alıp birkaç sayfa okuduktan sonra tekrar olduğu yere bırakıp uyumaya her şeyi unutmaya çalıyordum. Otuz altı gün sonra sabah ağlayarak "intihar" kelimesini telaffuz ettim, aslında kabul ettim. Bu kitap amacının çok dışına çıktı kitap olmaktan çokça uzaklaştı. Dost gibi idi o bana bambaşka şeyler anlattı, ben ona hiç kimseye anlatamadıklarimi hüngür hüngür ağlayarak anlattım. İtiraf ediyorum, ben zengin çocuğuyum ben de çok çalmışım.. Öyle Zilo, Oğuz, Kaya, Muhterem, Ertuğrul, Ali ve nicesi gibi kalbim temiz de değilmiş. Ben bir insanın umutlarını çalmışım. Benim umursamadığım, gülüp geçtiğim şeyler bir insanın umudu nefesi olabilirmiş. Anlamadığım o kadar çok şey varmış ki...(25.11.2018 Saat: 05.00)
Sokağın çocuklarını taşıyor kağıda Yaşar Kemal. Tabi sığmıyor bu çocuklar kaleme de kelama da. Kurtuluş bir kurtuluş belki de dışarıdaki hayat. İş, aş kavramlarını yükleyip de sırtlarına kendilerinin aksine büyük bir hayat yolculuğuna çıkıyorlar. Soğuktan buz kesmiş ellerini Yaşar Kemal'in sohbetinin sıcaklığıyla ısıtmaya çalışıyorlar. Yaz tatilinde okumuştum Ağustos'un ortasında buz kestim. Ne hikayeler ama... Yanlarından geçerken, mendillerini satın alırken hayatlarından geçtiğimizi öğrendim. Toplumun ikiyüzlülüğünün, acımasızlığının müthiş bir sembolüler onlar. Onlar kim mi? Onlar Allah'ın Askerleri.