Alope'nin Odası
Mehmet GüreliSözler ve Alıntılar
"Zaman, yalnızca onu düşünmeyenlerin konuşmalarını, uğraşlarını anlıyordu. Öte yandan her şeyi yutuyor, sayıyor, birimlerine ayırarak yine onlara sunuyordu."
Sayfa 38 - SelKitabı okudu
"İnsan, anladığı kadar sevebilirdi. çoğu kez ise hiç anlamadan..."
Sayfa 94 - SelKitabı okudu
Onun eksiği sanki fazlalıklarıydı...
Sayfa 111Kitabı okudu
"O gece bütün bildiğim duaların ilk satırlarıyla örülmüş kazağımın içinde üşüyemeyeceğime inanıyordum, çünkü gözleri çok güzeldi."
Sayfa 27 - SelKitabı okudu
"Ve şunu biliyorum ki, insanların çoğu doğruyu aramaktan çok, doğruyu bildiklerine inandıkları ( ya da neyi bilip bilmediğini anlayamadıkları) birine kurban olmaya çalışıyor."
Ama Lotte'ye sorsanız "gitmek" derdi ve biraz sonra da yanınızdan uçup giderdi. Tıpkı bir gecenin heyecanı ya da sabahın umudu, her aşkın ilk ve son cümlesi gibi... Ama sadece gitmek... Nereye olursa olsun. Bir tür kurtulma sayıyordu bu fikri. Hatta bir saplantı...
Sayfa 109Kitabı okudu
Yerel bir koku gibidir suç. Sanmak fiilini zorlar, zamanı yutar ve kuşkuyu kendi anlamından farklı alanlara ustalıkla taşır. Yerleştiği her hücrede kendini dünyadan ayırır, cezayı başkaldırışın masumluğuyla aldatır. Ve yaşarken kendi varlığının ağına takıldığını görmez. Korkuyla iyi geçinmeye çalışır.
Sayfa 108Kitabı okudu