Ama Sizden Değilim
Nihan KayaOldest Ama Sizden Değilim Reviews
You can find Oldest Ama Sizden Değilim quotes, oldest Ama Sizden Değilim book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Ama sizden değilim
14 hikayeden oluşan bir kitap. İnsanların aynı mahallede oturup birarada olup birlikte olmadığının yansıması. Her bir hikaye yaşanılan depresyon, yaşlılık, eğitim sistemi, bastırılmış ve ötekileştirilmiş olmnanın acılarını gözler önüne seriyor. En beğendiğim öykü hayata farklı bir gözlükle bakan tahir efendi ve tarih kitapları oldu. Kızgınlıklarımızı, küskünlüklerimiz, yadsımlarımız, öykünmelerimiz ve yakınmalarımız aslında her bir hikayede karşımıza çıkıyor ve her gün bir şekilde bu insanlarla karşılaşıyor belki aynı mahallede yaşıyoruz. Farklılaşıyoruz ve bu farklılaşma halleri içinde hayatımızı onlardan biri gibi aynı zamanda onlardan biri olmayan tezahüründe yaşıyoruz. Dünya da bir sokağa indirgenebilir belki de. Dünyanın farklı bir ülkesinde bir mahallede yaşanılan şey ile bizim oturduğumuz mahallede yaşayan birinin yaşadığı gerçeklik birbirinden çok da farklı olmayabilir. Sadece her evin ışığı, içinde farklı yansımalar oluşturabiliyor.
Ama Sizden Değilim, kalabalık içinde yalnızlık, yaşlanmayla birlikte ortaya çıkan kayıp hissi, depresif duygular ve düşünce içeriği, başımıza gelen olaylara dair değerlendirme şeklimizin yaşantımıza etkisi, aile içi ilişkiler, iletişim içinde iletişimsizlik konularına vurgu yapan 14 kısa öykü içeriyor.
Aynı sokakta yaşayan kişilerin ayrı ayrı bireysel hikayelerini sunan kitapta; esprili bir anlatımla insanın içine dokunan duygu ve düşünceler, hepimizin benzer ama aynı zamanda ''biz'' den farklı olduğu mesajı vurgulanıyor.
Bu öykülerden bazıları,anlaşılma ihtiyacında olan bireylerin iç seslerinden oluşurken, bazıları, kişilerarası iletişim ön plana çıkarılarak veriliyor.
Öykülerden Petunya, Pakize ve Yangşao Çömleği kahakahalar attığım ama aynı zamanda hüzünlendiren günlük olayları resmetmesi; Tahir Efendi'nin Tarih Kitapları, ve Taş Parke ise vurguladığı konular ve uyandırdığı hisler açısından özellikle etkileyiciydi.
100 sayfalık, yalın, sade anlatımı ve insana dair bilinen ama farkında olunmayan konuları ön plana çıkaran , çok etkilenerek ve hüzünlenerek okuduğum bir kitap oldu. Önerimdir.
112 syf.
9/10 puan verdi
Aynı sokakta yaşayan insanların hikayelerini anlatan güzel bir öykü kitabı. Karakterlerin hepsinin ortak özelliği yalnız olmaları ve kendi dünyalarında yaşamaları. Kitabı okurken hikayelerin birbiri ile bağlantılı olmasından dolayı aklıma Crash (2004) filmi ve Bir başkadır dizisi geldi. Kitapta Nihan Kayanın çoğu kitabında olduğu gibi eğitim sistemi eleştirisi ve toplum eleştirisi var. Ailesi tarafından istismar edilen bir çocuğun öyküsü, hayatını bir erkeğin varlığı üzerine kuran bir kızın depresyonu ve yalnızlıktan bir bitkiye veya hayvana bağlanan iki yaşlı insanın hayatını anlatan öykülerden oluşuyor.
ama sizden değilim...
Her bir hikaye ayrı ayrı çok hoşuma gitti ancak Radyo isimli hikaye kitabın son hikayesi olarak ben de çok güzel ayrı bir tat bıraktı. Öykü kitapları okurken bir hikayeden diğerine geçiş çoğunlukla zor olur ancak bu kitapta bazı hikayelerin birbiri ile bağlantısı olmasından belki de böyle bir zorlukla karşılaşmadım. Tam bir çayınızı demleyip koltuğunuza kıvrılıp dudağınızın ucunda buruk bir gülümsemeyle elinizden bırakamadan okuyacağınız bir kitap olmuş.
Başlangıçta her başlıkta farklı bir öykü olduğunu düşündüm ama sonradan anladım ki daha önce konuşan kişilerle hikayeler kesişiyor veya aynı kişi tekrar konuşuyor. Çok kopukluk hissi verdi bu kitap bana ama zaten amacı da bir yerde bu. Birbirini tanıyan mahalleli ama alakasız konuşmalar, kafada kurmalar vs. Gerçeği sinir bozucu düzeyde gerçek yansıttı bana. Ama merakla ne olacak diye okumaya devam ettim. Hiçbir karakterin derinliğine girilmedi ama herkesin kullandığı küçük çocuğun başına gelen çok üzdü beni. Tat kaçırmamak için ayrıntı vermemeye çalışıyorum. Günlük olayların bir video kaydı gibiydi. Yüzeysel ve tamamen irrasyonel. Anlatılmak istenen çok iyi anlaşılıyor. Dili çok basit. Bir oturuşta bile bitirilebilir ama iki seferde bitirdim ben.
Karısının emaneti petunyayı kimseye emanet edemediği için intihar dahi edemeyen huysuz Münasip Efendi, Letafet Hanımın petunya düşmanı Pakize kedisi ve Fatih'in kedi düşmanı olan köpeği Pasaklı ile kendi halinde bir sokak. Acısıyla, tatlısıyla...
Bir minibüs dolusu diyaliz hastasının hastane / ev arası yolculukları ve yolcular değişse de değişmeyen umutları.
Güzel bir kitaptı.