Amak-ı Hayal, uzun zamandır listemdeydi ve epey merak ediyordum kendisini. 1900’lü yıllarda yazılmış olması, okurken beni daha da meraklandırdı. Felsefi açıdan yoğun, sorgulatan, düşündüren, sevdiren, hayali gerçek, gerçeği hayal yapan bir kitap. Kiminin ne saçmalamış bu yazar diyeceği kimininse durup saatlerce düşüneceği mümkün. Hakikate ulaşma arzusuyla dolup taşan, yaşamın anlamı ve ölümün ardındaki gizeme merak duyan insanların zevkle okuyacağına inandığını belirtmiş Ahmed Hilmi. Nereden geldik, nereye gidiyoruz, var mıyız, yok muyuz, akıllı kime denir, deli kime, ölüm nedir, yaşam nedir, hiçlik nedir, gerçek nedir, hayal nedir gibi sorulara aranan cevapların hikayeleştirilerek anlatımı. Her okuyuşta farklı derinliklerini görebileceğimiz bir kitap. Tekrar görüşmek üzere kapatıyorum kitabın kapağını. Belki burda belki hayal âleminde, belki berzahda.. Tavsiyemdir.
“İnsanın bilmesi gereken tek şey
Hiçbir şey bilmediğidir...”(s.117)
“Ey beşeriyet! Mutluluk demek, hayatı olduğu gibi kabullenerek, taşıdığın ağır yüklere razı olmak ve her şeyin daha iyi olabilmesi için çaba göstermektir.” (s.168)
“Ne de olsa âlemde her şey görecelidir.” (s.180)
