Dindar bir efendinin kölesi olmayı başıma gelecek en büyük felaket olarak görürdüm.
Çünkü şimdiye kadar karşılaştığım tüm köle sahipler arasında en kötüleri dindar olanlarıydı.
Gümüş rengi özgürlük borusu,
Uykusuzluğa doğru ruhumu harekete geçirmişti.
Her yıldızdan bakıyor,
Her sessizlikte gülümsüyordu.
Her rüzgarda esiyor ve her fırtınada ilerliyordu.
Ama ben bir köleyim!
Bu yüzden çoğu kez bir hayvan olmayı dilerdim.
En acımasız sürüngenin durumunda olmayı tercih ederdim.
Ya da her ne olursa,
Beni düşünmekten kurtaracak herhangi bir şey!