Amok - Bir Çöküşün Hikayesi
Stefan ZweigAmok - Bir Çöküşün Hikayesi Gönderileri
Amok - Bir Çöküşün Hikayesi kitaplarını, Amok - Bir Çöküşün Hikayesi sözleri ve alıntılarını, Amok - Bir Çöküşün Hikayesi yazarlarını, Amok - Bir Çöküşün Hikayesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Arzuladığı o ün, ölümü ile yakalayabileceğini sandığı o ölümsüzlük ismi ile birlikte yok oldu; hikayesi toz ve önemsiz olayların küllerinin altına gömüldü.
Sayfa 120 - Aperatif kitapKitabı okudu
Bir Çöküşün Hikayesi
Kendini öldürmüştü çünkü insanların dostluğunu, küçük bir komedyayla kandırabilcek o aynı ahmak insanları özlüyordu. Ölmek ona kolay görünmüştü, ölürken bile gülümseyebilirdiniz evet, gerçekten yapabilirsiniz-madam denemişti- hem de pek ala gülümseyebilirdiniz ve ölümde güzel ve huzurlu bir yüzü korumak zor değildi. Öldükten sonra bile mutluymuş gibi görünebilirdiniz. Madam bunu bilmiyordu. Her şeyi, insanları, dünyayı, ölümü ve yaşamı birdenbire öyle komik buldu ki hazırlık yaptığı gülümseme kaygısız dudaklarına gelip konuverdi. Sanki karşısında bir yerde bir ayna varmış gibi kendine çeki düzen verdi, ölümü bekledi, gülümsedi, gülümsedi ve gülümsedi.
Sayfa 119 - Aperatif kitapKitabı okudu
İşte bu yüzden insan insana muhtaçtır.
Bir insanı düştüğü delikten çıkarmaya yardım etmek mi? Elbette bunun yapılması gerekir.
"Sizden benimle konuşmanızı rica ediyorum, çünkü kendi suskunluğumda boğulmak üzereyim..."
Aperatif kitapKitabı okudu
...dünya tarihi, davetsiz misafirlere hoşgörü göstermez, kendi kahramanlarını kendisi seçer ve ne kadar çok çabalarlarsa çabalasınlar o makama çağrılmayanları amansızca kovarlar, kaderin arabasından yolda giderken düşen birisi bir daha asla onu yakalayamaz.
Sayfa 120Kitabı okudu