" İnsan her şeyini kaybettiğinde, elinde kalan son şey için umutsuzca savaşır. " ( syf : 50 )
Zweig, bu kitabında da insanın ruh tasvirlerini başarılı bir şekilde betimlemiş ve ustaca bir anlatımla kısacık kitapta okuyuca çok derin anlamlar sunmuş.
Amok Koşucusu ondan yardımını isteyen bir kadını, kibri yüzünden reddeden bir doktorun sonrasında kendiyle giriştiği savaşın hikayesi. Ancak söz konusu olan insan hayatı olunca doktor kısa süre içinde pismanlığın pençesine düşer. Kadına yardım etmeyi bir saplantı haline getiren doktor, Malezya halkında rastlanan bir nevi öldürücü delilik olan hummanın, amokun etkisi altına girer.
Kendi karmaşık duyguları arasında sıkışıp kalan adamın hikayesinden çok etkilendim. Zweig'dan en çok sevdiğim, hissettiğim eser bu oldu diyebilirim.
