.
İçsel bir yasa vardır: Düşüncelerin kendi yaşamları yoktur. Parazitlerdir; onlarla özdeşleşmenizle yaşıyorlar.
"Kızgınım" dediğinizde, öfkeye yaşam enerjisini döküyorsunuz çünkü öfkeyle özdeşleşiyorsunuz. Ama, 'İçimdeki zihnin ekranında yanıp sönen öfkeyi izliyorum' dediğinizde, artık öfkeye herhangi bir hayat, enerji vermiyorsunuz.
.