Bütün mutluluklar birbirine benzer fakat; mutsuzluğun kendine has bir hikayesi vardır. Mutsuzluğun kendi zatında uzun, lirik bir hikayesi vardır. Yaşayanlar bilir.
Çok geçmeden, isteklerinin gerçekleşmesinin kendine, umduğu mutluluğun çok azını verdiğini anladı. Mutluluğu, isteklerinin gerçekleşmesinden ibaret olarak düşünen insanların evrensel yanılgısı, tüm çıplaklığıyla ortaya çıktı.
Onun mutsuzluğunu ben, benimkini de o yaratıyor. İkimiz de değişemeyiz...Her şeyi denedik...Dizginler elimizden çıktı...Hepimiz dünyaya birbirimizden nefret etmek, sonra üzülmek ve başkalarına acı çektirmek için gelmedik mi?