Ah Sara ah, küçücük yaşında, çoçukluğunu yaşaman gerekirken neler gelmiş başına nelere göğüs germişsin. Oldukça duygusal ve dramatik bir hikâye. Bir anlık heves mi desem, kendini fazla kaptırmak mı desem bilemedim. Ama gerçekten çok sarsıcıydı, çocuk yaşta başına gelenleri tek başına kaldıramazdı elbette, öyle bir sorumluluğun altına giremezdi. Hele ki erkek arkadaşı Danny ortalarda yokken, ailesinin yarım yamalak desteği, sanki hiçbir şey olmamış gibi, herşey eskisi gibi olabilirmiş gibi davranması yüzünden Sara başka ne yapabilirdi. Ama her şey bir yana, herkes hayatına devam ederken Sara'nın hayatında hep bir şeyler yarım ve eksik, nasıl olmasın ki. Bir annenin duyguları, yaşadıkları daha iyi nasıl anlatılabilirdi bilmiyorum. Annelik dünyanın en güzel duygusu ama bir o kadar yorucu, kimi zaman da yıpratıcı olabiliyor belki de. Ama en güzeli kızından hiçbir zaman vazgeçmemiş olması, yetişkin genç bir kadın olduğunda bu kez her şeyi doğru şekilde yaparak aradan o kadar yıl geçmesine rağmen kızıyla irtibata geçmesi. Bu romanda yazanların sadece kurgu olduğunu düşünmüyorum, eminim dünyanın bir yerlerinde Sara ile aynı kaderi paylaşan birileri olduğuna eminim.
Kısaca annelik üzerine çok anlamlı duygusal, bebek-anne arasındaki bağı bana göre çok iyi anlatan bir roman.
