Annemin de Başını Ezerler mi 12 Eylül dönemini anlatan siyasi bir roman. Kitabı okurken olayların aynı kalıp sadece insanların ve kısaltmaların değiştiğini değişmeyen tek şeyin acılar ve mağduriyetler olduğunu tarihin hakikaten tekerrür ettiğine inandım.
Bu kitabı lisedeyken almış ve okumamışım. Bu günlerde eski kitaplarımı kurcuklayıp okumadıklarımı okumaya başladım bu da onlardan birisiydi.
Kitapta 80lerde öğretmenlik yapan karı kocanın yaşadığı olayları okuyoruz. Darbe dönemlerine ilgisi olan insanların bir çırpıda okuyup bitireceği bir kitap. Kimi insanların da iki üç sayfa okuyup kenara atacağı bir kitap da olabilir
12 mart 1971 muhtırası ve 12 eylül 1980 darbesi. Öğrenmek, fikir sahibi olmak, bilmek, anlamak isterseniz bu kitap sizin zihninize çok şey katacaktır. Biliyorsunuz yakın türkiye tarihi ile ilgili sayısız eser var, bu da onlardan biri. Ama bu kitabın farkı tanıklık etmiş olmak. Görmek, yaşamak, hissetmek ve bunları anlatabiliyor olmak.
80leri çok iyi anlattığını söyleyemem. Evet, olaylar var ama hep bi kesik anlatım hissiyle okudum. Yan karakterler o kadar boş ki sadece isimler gelip geçiyor sayfalar bitiyor ama o dönemin insan ilişkileri havada kalmış gibi, canlanmıyor. Yazar bazen çok net vuruyor cümlelerle anlatmak istediğini çoğu zaman da hep bir kaçamak sözler diziliyor, etkisiz.
12 Eylül 1980 darbesinin, halka mâl olmuş acı ve haksız yönlerini anlatan bir kitaptı. Çoğu kısımlarda bu kadar da olmaz dedim ama maalesef olmuş. En etkilendiğim kısım Arzu'nun, annesine mektubuydu.
