Annemin Kaburgası
Burçin TetikAnnemin Kaburgası Sözleri ve Alıntıları
Annemin Kaburgası sözleri ve alıntılarını, Annemin Kaburgası kitap alıntılarını, Annemin Kaburgası en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Annem değil yaraları konuşurdu benimle..”
İletişim Yayınları, “Çocukluğumun evi: Küçük oda” öyküsü.
“Herkes kendinden sonra gelene haddini bildirmek peşinde.“
İletişim Yayınları, “Müllerstraße'de Bir Ev” öyküsü.
“..Çünkü kelimeler bir kez ağızdan çıktılar mı, gider karşıdakinin içinde bir yerlere tutunur, artık geri çağrılamaz olurdu.”
İletişim Yayınları, “Keramet” öyküsü.
“Altında oluştuğum yumurtadan bebeğe evrildikçe iterek kendime yer açtığım, kaybettiği nefesini geri verirken kırdığım kaburgaları şimdi sağlam. Havva’ya kaburgasından hayat veren Âdem gibi annem; hem yaratıcı hem zalim hem de kurban. Âdem muhakkak Havva’yı içinde büyütüp doğurmuştur, çünkü insan başka türlü kaburgadan gelemez nihayetinde. Daha doğumda annesinin kemiklerini kırmaya başlar, vücudunu ortadan ikiye yararak dünyaya açılır, hayatta kalır işte böyle insankızı.”
Gitmekle dönmek bir değildi; gitmekte ferahlık, umut, ihtimaller vardı. Dönmek ise hep bir kabuldü, boyun eğişti.
Zarar vermeden iyileştirmek mümkün değil miydi?