Anubis Kapıları
Tim PowersSözler ve Alıntılar
“Zaman,”
“Bizi yolumuza çıkan taş ve dallara doğru bir yosun parçası gibi sürükleyip durur, kökten uca, doğumdan ölüme dek…”
Bu akıntıda, tutunacak şey yokken, insan yanından hızla geçip giden şeylere nasıl yüksek bir değer biçebilir?
Marcus Aurelius
"Böylece Milton, meseleyi bir inanç meselesine indirgiyor," dedi Coleridge, dersi sona erdirdi "ve bir tür inancı Püritenlerin gerçekten aradıklarıdan daha bağımsız, özerk - daha gerçekten güçlü . İnanç, bize, günlük dünyanın pek çok yönünün dışlanmasıyla zahmetli bir şekilde sürdürülecek egzotik bir çiçek ya da Noel Baba'ya bir çocuğun inancı gibi sofistriler ve yarı gerçekler tarafından desteklenecek yararlı bir yanılsama değildir - değil kısacası, inşa edilmiş bir inanca ihtiyatlı bir şekilde saygısız bir bağlılık; daha doğrusu, eğer varsa, açık gözlü bir tanıma olmalıTanrı'nın soyları olan dünya dokusunun her bir parçasında bulunan kalıplar ve eğilimler. Bu nedenle din sadece tavsiye ve açıklama olabilir ve herhangi bir yaptırım mahiyetinde bulunamaz - sadece bağımsız olarak ulaşılan ve sonra seçilen inanç ve davranışlar övülebilir veya suçlanabilir. Durum böyle iken bu cehalet içinde onu tutmak için kasten bir kişinin haklarının suç abridgement olarak görülebilir herhangi hiçbir parça kabul edilemez karar olabilir, daha taşlar için, hem aydınlık ve karanlık, mozaik eklenir - gerçekler , daha net olan bizim Tanrı resmimizdir. ”
“Zaman,” dedi ciddiyetle, “bir buz tabakasının altından akan bir nehirle karşılaştırılabilir. Bizi su otları gibi uzanır, kökten uca, doğumdan ölüme, yolumuzda ne kayalar veya salyangozlar varsa kıvrılır; ve buz çatısı yüzünden hiç kimse nehirden çıkamaz ve hiç kimse bir an için akıma karşı geri dönemez. ”
"Kalp atışı, eski bir bina üzerindeki yıkım topunun etkileri gibi onu sallıyor gibiydi."
“Spoonsize Boys oyuncak bebek oyuncaklarını çalarken ateşin yanındaki kedi kıvrılmış. Daha sonra yumurta kabuğu teknelerinde, yer altı dünyasına akan drenajlarda yüzüyorlar. ”
İnsan yapısı bir imana körü körüne sarılmak değildir; dünyanın dokusundaki her parçada bulunan düzen ve eğilimlerin, yani Tanrı’nın izlerinin açıkça tanınmasıdır. İşte bu yüzden, din yalnızca tavsiye ve aydınlatmadan ibaret olabilir, hiçbir zorlama içermez -çünkü ancak özgürce ulaşılıp seçilen inanç ve davranışın övülmesi ya da yerilmesi söz konusu olabilir. O halde, birini herhangi bir gerçeği ya da görüşü öğrenmekten yoksun bırakmak onun haklarının kasten ve suç işlenerek elinden alınması olarak görülebilir- hiçbir parça dışarıda kalmamalıdır, çünkü mozaiğe ister parlak, ister karanlık olsun ne kadar taş eklenirse, Tanrı görüşümüz o kadar berrak olacaktır.
ColeridgeKitabı okuyor