Anubis Kapıları
Tim PowersQuotes
“Zaman,”
“Bizi yolumuza çıkan taş ve dallara doğru bir yosun parçası gibi sürükleyip durur, kökten uca, doğumdan ölüme dek…”
Bu akıntıda, tutunacak şey yokken, insan yanından hızla geçip giden şeylere nasıl yüksek bir değer biçebilir?
Marcus Aurelius
"Böylece Milton, meseleyi bir inanç meselesine indirgiyor," dedi Coleridge, dersi sona erdirdi "ve bir tür inancı Püritenlerin gerçekten aradıklarıdan daha bağımsız, özerk - daha gerçekten güçlü . İnanç, bize, günlük dünyanın pek çok yönünün dışlanmasıyla zahmetli bir şekilde sürdürülecek egzotik bir çiçek ya da Noel Baba'ya bir çocuğun inancı gibi sofistriler ve yarı gerçekler tarafından desteklenecek yararlı bir yanılsama değildir - değil kısacası, inşa edilmiş bir inanca ihtiyatlı bir şekilde saygısız bir bağlılık; daha doğrusu, eğer varsa, açık gözlü bir tanıma olmalıTanrı'nın soyları olan dünya dokusunun her bir parçasında bulunan kalıplar ve eğilimler. Bu nedenle din sadece tavsiye ve açıklama olabilir ve herhangi bir yaptırım mahiyetinde bulunamaz - sadece bağımsız olarak ulaşılan ve sonra seçilen inanç ve davranışlar övülebilir veya suçlanabilir. Durum böyle iken bu cehalet içinde onu tutmak için kasten bir kişinin haklarının suç abridgement olarak görülebilir herhangi hiçbir parça kabul edilemez karar olabilir, daha taşlar için, hem aydınlık ve karanlık, mozaik eklenir - gerçekler , daha net olan bizim Tanrı resmimizdir. ”
“Zaman,” dedi ciddiyetle, “bir buz tabakasının altından akan bir nehirle karşılaştırılabilir. Bizi su otları gibi uzanır, kökten uca, doğumdan ölüme, yolumuzda ne kayalar veya salyangozlar varsa kıvrılır; ve buz çatısı yüzünden hiç kimse nehirden çıkamaz ve hiç kimse bir an için akıma karşı geri dönemez. ”
“Mary Wollstonecraft'ı okuyup hayran bırakan ve kadınlarda çırpınan çaresizlik modasını hayal kırıklığına uğrattı, bayılmaya yakın hissetti.