“ Aşk korkutucuydu. Aşkın bir şekilde vücudunuza eroin gibi sızan gücü vardı. Sizi ya en mükemmel zirvelere çıkarır ya da yakıp kül ederdi. Bazı insanların onu kovalaması bazılarının ise kaçması bu yüzdendi. “
“ Aşk…bizden daha büyük. Bu konuda seçim yapamıyoruz. Sahip olduğumuz tek seçenek, onunla nasıl hareket edeceğimiz. Yapabileceğim tek şey sana dua etmek. Ne olursa olsun, nerede olursan ol, kalbim senindir. Hep. “
Asla kaçmamıştı; asla bana sırtını dönmemişti. Çıktığım yolda benimle birlikte yürümüş, zor zamanlarda bile yanımda olmuştu. Ona minnettardım. İçimi kaplayan bu minnet borcu göğsümü sıkıştırdı. Kocam benim kahramanımdı.
Nedenini bilmek istiyordum. Tanrı beni neden böyle yaratmıştı? Neden bu kadar çok korkunç şeyin olmasına izin veriyordu? Soruların listesi uzayıp gidiyordu ve ben bir türlü yanıt bulamıyordum.