Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Arafta
B. N. TolerEn Yeni Arafta Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Arafta sözleri ve alıntılarını, en yeni Arafta kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.510 üzerinden
Bu kitap serisinin 1.sini okumadım direkt bunu okudum ama az çok 1.yi anladım. Tüm yazılan kötü yorumlara rağmen ben kitabı 1 solukta okudum ve çok beğendim. . Kitabı okurken, tüm sahneler gözümde canlandı, duyguları kalbimde yaşadım. Gayet basit bir dille çevrilmiş, okuyucusunu heyecanlandıran, bazen üzen, bazen hadi ya öyle olmasın ne olur dedirten bir kitaptı. Hem yazarın hem çevirmenin yüreğine sağlık. Kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum
Bu yazarın ilk defa romanını okuyorum. Dilini çok beğendim. İlk kısımları çok sarmıyor. Ama sonu çok efsane bitti. Sonunu çok beğendim. Karakterlerin analizi, kitaplardaki rolleri çok yerli yerinde olmuş.
İlk kitabı bu kadar severek okurken ikinci kitap bir insanı nasıl bu kadar çıldırtabilir? Sadece yazılmak için yazıldığını düşünüyorum. Spoiler olacak
Evet, ilk kitapta da çarpık bi ilişki vardı ama bu kadar çarpık değildi. Char sorsan George’u çok seviyordu ama aslında sadece Ike’a benzediği için onu seçmiş gibi hissettim acayip sinir bozucuydu… Ondan o kadar kolay vazgeçti, o kadar kolayca Ike’a kavuşunca üstüne atladı ki gel şimdi sinirlenme. George bunları bilse acaba hala Char’ı sever miydi böyle? Ölmeyi bile kabullenmişti Ike’la kalabilmek uğruna, sadece bebek için döndü… George’un bu kadar sevilmemesi beni cidden üzdü… Kıymetini bilmeyenler utansın…
ilk kitabı ne kadar çok sevdiğim düşünüldüğünde bu tam bir hayal kırıklığıydı. birinci kitap gayet tadında bitmişti ve ikinci kitaptan yana bir beklentim de yoktu buna rağmen kitabı hiç sevmedim. ilk kitaptan nasıl keyif aldıysam bunu da bir o kadar zorlanarak okudum, birçok kez yarım bırakmanın eşiğinden döndüm. hepimizin bazı çizgileri vardır, mazur göremeyeceğim şeylerden biri de aldatma. ilk kitapta yine katlanabildim Ike ölü bir ruh olduğundan ve birbirilerine dokunamadıklarından ötürü bu daha kolaydı, bana kalsa hiç olmamasını isterdim tabii. fakat bu kitapta o kadar sinirlendim ki, kızın anında Ike ile öpüşmesi ve hatta yatması... okudukça kadın karakterden nefret ettim ve George için çok üzüldüm.
"ikinizin de başka bir kadınla birlikte olduğunuz düşüncesine katlanabileceğimi sanmıyorum."
ULAN SEN İKİSİYLE DE BİRLİKTESİN??
üstelik kardeşler bir de, ikizler...
onun gibi birinin bu cümleyi kurduğuna inanamıyorum gerçekten.
ve cidden bu kitap tüm sinir sistemimi altüst etti. midem kaldırmıyor bu durumu. ne diye kendime bunu çektirdim ben de bilmiyorum. okumayın diyorum sadece. yazar sırf yazmak için ve bizi delirtmek için yazmış sanki. zaten ilk kitapta acı çekmiştik niye aynısını tekrar bize yaşatmaya çalıştı anlamadım. üstelik Charlotte ve George ölünce ne olacak? muhtemelen yine bir arada olacaklar, durumlar çok saçma... tek kitap olarak düşünüp ben ölürsem'i okuyabilirsiniz ama kesinlikle buna bulaşmayın derim okumak istiyorsanız da sadece sinir hastası olursunuz.
Kitap bitti ve şu an tek düşündüğüm George ve Charlotte öldüğünde cennete giderler bence orası kesin. Ike de orada Charlotte kiminle olacak o zaman... Çok karışık ve düşünmesi bile beni bunaltıyor. Yazarın bu kitabı yazmasının amacı neydi acaba bize aynı acıları tekrar yaşatmak mı