Giriş
Bunlar yalnızca ölülerin yüzleri gülerken oldu
gülerken artık tehlikede olmayışlarına.
Sallanıyordu Leningard kendi hapishanelerinden
bir ek gibi artık, anlamsızca.
Mahkum kalabalıkları geceden
geçerken - aklını yitirmiş, acı içinde
ayrılık ezgilerine mahkum edilirken
yalnızca ayrılık ezgilerine tren düdükleri,
tepede ölüm yıldızları dururdu öyle
suçsuz Rusya, o suçsuz parya,
postallar altında kıvranırdı, kanlar içinde
onca Kara Maruşka'nın tekerlekleri altında.