Mürekkep rengi gökyüzünde süzülüyorum. Baktığınız yerden ufak bir ışık zerresiyim ama aslında ateş kadar parlağım. Helios at arabasını ufukta aşağı çekerken ben hayata dönüyorum; tacımın ortasındaki ışıl ışıl mücevherim. Düşüncelerim şimdi yavaş ve ağır, sonsuzluğun kalbinde yuvarlanıp duruyor. Ama altımda bütün yaşamı görüyorum.