İnsancıklar
Rus klasiklerinde en zor noktalardan biri isimleri hafızada tutmak . İnsancıklar bir de bunun alışagelmişin ötesinde tamamen bir mektuplaşma romanı . Bu sebeple edebi yönü ve Dostoyevski’nin ilk romanı olması dışında idrak edilmesi ve sürekliliği zor bir kitap. Zaman zaman kopuyorsunuz kitaptan . Ancak zamanının gerçekliğini mükemmel yansıtıyor . Türü , mektuplaşma çok hoşuma gittiyse de sanırım okuduktan sonra suç ve ceza gibi sarsmıyor ( 10/7)