Eğer yaşamın amacı güzellik olsaydı, İsa’dan dört yüzyıl önce yaşamış olan Aristofanes’in anlattığı gibi, kuşlar tüylerinin renkleri, sevişme, yuvalanma ve ötüşlerindeki güzellikle yaşam amacına ulaşmış sayılırdı. Yaşam bilinç ve beyin yaratmak istiyordu. Çünkü, yaşam onlar olmayınca çürük tahtaya basarak kendi ölümüne neden olabilirdi.