Acı dayanılmaz hale geldiğinde bazı insanlar kendiliğinden hafıza kaybına uğrarmış. İçgüdüsel bir şekilde, kendilerini korumak için silerlermiş, beyindeki kayıtları.
Ruh acısı kalbe vurur, kalp ağrıtır, kalp ağlar hatta. Canınız acır acır. Sonra tepe noktasına ulaşır acı. O noktada bir haykırmaya, bir ulumaya dönüşür. Sonra birşey kopar kırılır. Ve sonrası sessizliktir.
Biter herşey....
Mucize, en zor ve umutsuz zamanlarda, insanın kendi içinden bulup çıkarttığı bir çözüm yolundan başka bir şey değildir. Sihir varsa, insanın içindedir..