Aşk. Üç harfe sığan bir kelime. Nedirini arayan insanlık. Aradığını anlayamadan, anlamını çözemeden yarattığı üç harflik tek kelimelik kocaman bir cümle.... O cümle ki sonu gelmez bir sonsuzluk misali hep bir kargaşa, girdap...
İşte o kargaşanın kısa hikayesini düşünürlerin aşk'a olan düşüncelerini derlemiş fol yayınları. Bu düşünür arkadaşlar aşkı tanımlama çözümleme çabası içerisine girerek anlam arayışı ile belki tecrübeleri ile anlamlandırmaya çalışmışlar. Bu çalışmada kimi aşkı tanrısallaştırmış kimi boşlamış kimi cinselleştirmiş(haz -tutku) çoğu ise acılaştırmış. Çoğu düşünür aşkı acısız düşünememiş. Aşk/Acı/Tanrı/Boş . Aşk neden hep bir başka soyuta bağımlı açıklanıla gelmiştir -buda ayrı bir soru-n. Her ne kadar tanımı anlamı görece değişkenli olsa da aşk günün sonunda kurban arayan ya da tersi - kurban olunan psikomatik bir olgudur. Yaşanılması elzemdir. Çünkü kurbansız ibadet olmaz. Aşk bir tür ritüeldir. Büyülüdür. Büyüsüne kapılmadan yaşayan eksik kalır . Acı olan ise o eksikliği farketmez bile. Büyülenen ise artık tamamlanır. Eksikliği olmaz. Acı olan ise bir daha eskisi gibi kalmaz hiç bir şey. kısacası aşk aşkın olandır. Peki insan ömrünce kaç kere aşk olur...
Kitap; 'Neşideler Neşidesi' namı diğer 'Ezgiler Ezgisi', gelmiş geçmiş en kutsal kabul edilen aşk metni ile başlıyor ve ironi komik ki Nietzsche'nin 'Aşk bağış değil boş laftır.' düşüncesiyle de son buluyor. Buradan bile Aşk'ın yolculuğunun -yazarın görüşüyle- gerçekçi ve acımasızca işlendiğini
Corpus Serisi - Aşk
"Duygulanım olarak aşk bir yaşam sorunudur; duyuların, estetiğin ve şiirin alanındadır, kavramlarla işi olmaz. Felsefe niye işe karışır ki?
Aşk, özünde anlatılmaz değil midir, kavrama boyun eğer mi hiç?"
Aşk, insanlık tarihinde en temel ve derin duygusal deneyimlerden biri olarak kabul edilir. İnsanların duyduğu
