Aşk Acıları
Patrick AvraneSözler ve Alıntılar
Hiç şüphesiz Juliet'e bir antidepresan, Romeo'ya bir anksiyolitik verilseydi dram önlenmiş olurdu.
Sayfa 81 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Freud'la birlikte intihar anlaşılır hale gelir: "Ben ancak, kendine nesne muamelesi yaptığında, bir nesneye yönelik düşmanlığı kendisine yöneltmek elinde olduğunda kendini öldürebilir."
Sayfa 53 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
(...) zira unutmayalım ki, ilk aşk narsisisttir. Emziği ya da biberonu seven ve bu nesneyi kendisinden ayırt edemeyen yeni doğan bebeğin kendisine duyduğu sevgidir narsisist sevgi. İlk sevgi kendi kendine duyulan sevgidir.
Sayfa 46 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir başkasında, ona atfettiğimiz şeyi severiz. Ona, arzularımızın yansıması olan idealleştirilmiş bir imge yükleriz. Dedikleri gibi, aşkın gözü kördür. O halde aşk acısı uyandırır, aşk nesnesini yitirmek kendini bilmenin kapısını açar; bazıları kendini bundan yoksun bırakır.
Sayfa 2 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Juliet'i sayısız ayrılık, birkaç yara ve travma biçimlendirmiştir.
Sayfa 76 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
(...) başka bir özneye duyulan aşk ve bunun sonucu gerçekleşebilecek aşk acısı ihtimali, kendi eksikliğinin kabulü ve Öteki'nin tanınmasıyla mümkündür. Sevmek sevilen varlığın, yalnızca bizde olmayanı değil, asla olmayacak olanı sunabileceğine inanmaktır. Gittiğinde beraberinde götürdüğü şeyin yerini hiçbir şey dolduramaz. İğdişliği tamamlanmamışlık olarak anlarsak ayrılıktan önce de sonra da iğdişizdir. Ama bu ancak aşk acısına yol açan belli durumlarda aşikâr hale gelir.
Sayfa 39 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
(...) bir taraftan âşık, sevgilisine ideal bir imge takdim eder; sahip olmadığını sunar. Diğer taraftan, sevilen varlık aynı zamanda idealize edilmiş bir kişidir. Aşk nesnesi, sevilen kadın ya da erkek, seven erkek ya da kadın tarafından üretilen ideal bene uygun düşmesi ölçüsünde sevgilidir. Daha doğrusu, sevdalının tutkusunu depreştiren, onu büyüleyen şey ötekinde keşfettiği kusursuzluk boyutudur. Aşkın gözü kör ettiği malumdur. İdealin parıltısı sevilen nesneyi ışıldatır, kusurlarını siler; varlığın sırları konusunda düşüncelere sevk eder. Zira ideal ne tümüyle bilinçlidir -özlemini duyduğum şeyi asla tam olarak bilmem-ne de mutlak biçimde kapalıdır. O, vaktiyle ayna karşısında süt çocuğunu tutan anne figüründe belirginleşen, Öteki'nin gizemlerine açılan bir kapıdır.
Sayfa 13 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu