Hiç bitmeyecek sandım. Beklentim büyükmüş herhalde, yoksa daha önce okuduğum hiçbir klasik olmadı ki bu kadar uzun bir sürede ancak bitireyim.
Evet kitap bir şekilde ilerliyor, dili sade ve güzel, olaylar bir şekilde akıp gidiyor ama kitap bende -baştan sona- hiçbir zaman "güzel kitap, aman devam edeyim/bitireyim" hissi oluşturmadı, o doyumu, heyecanı hiç hissedemedim. Prensip olarak kitap yarım bırakmayı sevmediğim için ve özellikle klasik olduğu için bitirmeyi tercih ettim.
Altı çizilesi, düşünülesi, güzel cümleler mevcuttu evet. Fakat önsözde de aslında övgü olarak belirttiği üzere, yoğun olarak duygulara hitap eden bir kitap değil. Dümdüz akıp gidiyor. Ben gözümde fazla büyüterek başlamışım; gururu da önyargıyı da(ve kesinlikle aşkı da...) çok daha güzel işleyen nice kitaplar mevcuttur. Ki dönem kitaplarını severim.
Başka bir klasikle Gurur ve Önyargı arasında gidip geliyorsanız diğerini önce okuyun derim.
