Celal, onu bir arayışın içine sürükleyen rüyanın peşinden Bursa’ya gider. Nereye gittiğini biliyordur ama neyi aradığını bulabilmesi için okunmayı bekleyen mektuplar vardır. Taş duvarın ardındaki mektupları saran hasır iplikler, Aziz ile arasındaki çözülmesi gereken son düğümdür.
“Yazması meşakkatli, yaşaması uzun, okuması ise o deryanın içindeki bir damla ile hemhâl olmaktır.”
Aziz yazdığı mektuplarda kendini buluyor, Celal ise okuduklarında kendini arıyordu. Celal, Aziz ile arasında kurduğu bağ sayesinde kaderlerinin müşterek yanlarını keşfe çıkıyordu. Bu mektuplar iki dostun gönüllerine tuttukları aynalardır. Biri aşk uğrunda, diğeri hakikatin peşinde istikametlerini aramaktadır.
“İyiliğin bir lokmasını yutmak için kötülüğün karşısında aç kalmaya dirayetli olabilmekti marifet.” diyor Âlim Aziz.
Aşk ve Sonsuzluk, aklı her daim kalp hizasında tutanların romanı olacaktır.
