Varlığımla yokluğum...Okul yıllarımda, şu kısa süren meslek hayatımda varlığımla yokluğum hiç belli olmadı.Hep yalnız hissettim kendimi hayata karşı. Kalabalıkça yapılan hiçbir şeyde hesaba katılmadım ya da akla en son gelen ben oldum. Uzun ayrılık dönüşlerinde yokluğumun hakikaten bir eksiklik yaratmadığını gördüm.Ben de hep pasif kaldım her ortamda, olanları kenardan izlemek, izleyerek iç geçirmek düştü payıma..