Sevgi... Havaya, suya, ekmeğe olan ihtiyacımız gibi sevgi de bir ihtiyaç... Ekmek gibi sevgi de insan tarafından üretilir ve tüketilir... Biz; sevgiden yana olanlar, sevgiyi bir yandan tükettiğimiz gibi diğer yandan da üreteceğiz, üretmeliyiz... Bu hem insan olmanın hem de sevginin sürekliliği için gerekli... Sevgi... Günlük yaşantımızda bir bakış, bir gülüş, bir dokunuş... Bir düşünce temelinde bir yaşam biçimi... Peki; sevmek güzel de, ya ayrılık? Kolay mı birini sevdikten sonra ayrılmak? Kolay mı onu yürekten söküp atmak? Bu yüreğini bulunduğu yerden koparmak, yerine başka bir yürek koymak gibi değil midir? Bu kendini öldürmek ve yeniden doğmaya çalışmak anlamına gelmez mi? “Ayrılık sevdaya dahil” ama nereye kadar? İşte bu kitapçıkta yer alan şiirler de Böyle bir sürecin “gel-git”lerinden...

Author: