Sebastian kelimelerin olmadığını fark etti. Ona söylemek istediklerini anlatmaya yetecek kadar iyi bir kelime yoktu. Söyleyebileceği her şey kalbinden geçenlerin sadece soluk bir kopyası olabilirdi.
"Affedersiniz." dedi Leydi Olivia. "Yapamam."
"Yapabilirsin," dedi Sebastian.
"Hayır gerçekten yapamam. Burası benim evim, o bekâr bir leydi ve-"
"Ve ben ona evlenme teklif ediyorum."
"Oh!" Kapı tekrar kapandı.
Ve böylece ona genç kızların hayalini kurduğu o ilk öpücüğü verdi.
Sonra genç kadın konuştu. "Bu kadar mı?"
Birden dondu kaldı. "Pardon?"
"Daha fazlası olabileceğini sanmıştım." dedi.
..