Aylar geçer. Margarita soğuktan ve sevdiklerine uzak olmaktan mustariptir.
Topluluğun şefi -adı Quindi’ymiş- bir elini onun omuzuna koymuş ve:
“Margara,” demiş, “sen çok üzgün duruyorsun. Eğer bu doğruysa, buradan gitmen daha iyi olur. Bizim dertlerimiz zaten bize yetiyor.”