Ateşi Çalmayı Deneyenler İçin

İntihar diye bir şey Yok bu dünyada. Ölümle biten bir intihar yok. Asıl intihar Gün gün yaşamakta...

Sayfa 8 - Bilgi YayıneviKitabı okudu

DUA

Sonun Sonsuzluğu

1 Acı, bir ırmak gibi Doluyor yüreğime Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum Beni artık ne çiçekler Ne çocuklar kurtarır Ne de o her gün Yinelenen doğum.

DUA

Bütün ufuk çizgilerinin ardından bakıyorum dünyaya. Ama sınırsızlığın bile bir sınırı var, bu aldanışlar sağnağında. Ölümle dirimin arasında uzanan o daracık patikada günlerce, günlerce bir şeylerin olmasını bekledim. Suyun tersine akmasını, yolunu şaşırmasını güneşin, dağların uçurumların doldurmasını.. Oysa dünya yeni bir tufana eremeyecek kadar çığırından çıkarılmış o duruk maviliğinde. Bütün nesneler kendileriyle barışmış. Ey tanımsız öfke! Ey uluyan, durmaksızın uluyan acı! Ey durukluğun kölesi, devinimlerin padişahı! Taş kalmasın taş üstünde. Damla itsin damlayı; kin biriksin. Var mı ki, bu dünyada kendine yansıyacak bir su? Yok mu ki, kendine dolanacak ağu? Varsa da, yoksa da ben giderim şarkılarımla kırık dökük. Kendimle uzlaştığım an, öldürürüm kendimi. Dünyanız kalır size, allı güllü dünyanız. Çığlık çığlığa giderim. Ama bir başıma, ama yankısız..

Sayfa 53Kitabı okudu

DUA

Karanlıkta yazıyorum Bu yitik şiirleri Nasılsa okunmayacak

Kitabı okudu

DUA

Kumlar deviniyor ayağımın altında. Kıyı boyunca titriyor dalgalar.. Niye konuşmuyorsun benimle? Niye bu suskunluk? Şu ağacın dallarını ayırsak, ardında ürpererek göğü tütsüleyen sabah yıldızını göreceksin. Varsın yine güneşle gelsin mutluluk, güneşin simgeleriyle. Doğaya olan inancımı hiç yitirmedim ki ben. Varsın yine sabah anlatsın umudu - şimdi gerçekten sabah. Birazdan göğün nasıl bu kadar mavi olabildiğine şaşacaksın. Yaprakların üstündeki çiyler, gözyaşlarıdır gecenin.. Seni çağıran bütün imgelerimi yitirdim. Adını bile unuttum, yalnızca yüzün aklımda. Konuş benimle. Yaşam burgaçlanmadan ayağımın altında. Kumlar çekip almadan beni yüreğine.

Kitabı okudu

DUA