Geçmişin derinliklerinden sürüp gelmiş, delilere ve aptallara saygı gösterilmesini emreden gelenek doğru ve haklıydı. Tanrılar, kafalarındaki boşluğu, kendilerine özgü bir yetenekle doldurmak için onları akıldan yoksun bırakmışlardı. Kimine bir kâhinin dilini, kimine ikinci duyguyu, daha başkasına ilenme gücünü, bir öbürüne de ermişliği armağan ediyorlardı. Niyaz'a ise ölümsüz türküler miras kalmıştı.