Lise edebiyat derslerime gittim yine hayalimde. Yahu dedim bu Kemal’ler üç taneydi. Kemal Tahir, yaşar Kemal üçüncü kimdi? Sonra Orhan Kemal düşüvermesin mi önüme. Tamam dedim buldum seni. Hadi bir de Orhan Kemal okuyayım toplumsal gerçekçilik zirve yapsın uzun kış gecelerimde. Kitap incelemelerine baktım. Aman deyim fakirlik yoksulluk, toplumun geçim derdi, gençlerin umutsuzluğu almış başını gidiyor. Biri de bir incelemede demez mi,
Avare Yıllar ‘ı okuyunca gelecek kaygısı geldi oturdu göğsüme diye. Yahu ben
Refet’i okurken parçaladım ciğerimi zaten, yeni üzüntülere yelken açmaya hiç mecalim yok. Hasılı dedim ki sevgili Orhan Kemal bizimle deyılsın, en azından ben kaygı bozukluğumla savaşmayı adamakıllı öğrenene kadar
Avare Yıllar üzülme kocacığım herkes sakız çiğner ama çingene kızı tadını çıkarır .
Dünyanın tadını çıkarmaya devam ettik ...
Avare yıllar gerçek dostluk karşılıksız arkadaşalkklar temiz dostluklar ve açlık yokluk gerçek hayat