İyiki de okumuşum dediğim bir kitap oldu. Kitaba gelirsek I. Dünya Savaşı sırasında cephelerden ziyade gerisini anlatmaktaydı. Seferberliğe yaşları 46 yaş üstü olduğu için cepheye alınmayan ayrıca sahil kasabasında yaşadıkları için üzerlerine zimmetlenen gıdaları Karadeniz boyunca Rus gemilerine yakalanmadan sadece geceleri yolculuk eden ve Çanakkaleye ufak bir tekne ile götürmeye çalışan geri hizmette ülkesi adına fayda göstermek için canla başla uğraş veren dört arkadaşın hikayesiydi. Kitabın en güzel hissiyatı betimlemeleriydi, Karadenizin kış mevsimindeki o güzelliği, kitabın kahramanlarıyla beraber oraları gözünüzle görmenizi sağlıyor -yazarın kuşlara ilgisini bilenler kitapdaki bir çok kuşun cıvıldamalarını da duyabilmekte- ve sadece bir konu üzerine odaklanılmaması da kitapla ilgili tahminleri de zorlaştırıyor. Evet belki bir ana konu var ama bununla beraber dallanan yan konular kitaptaki heyecanıda sürekli kılıyor. Rus gemilerinden kaçış, aniden fırtınanın (Ayandon) ortaya çıkması, tekne yapımından anlayan birinin bulunulmaya çalışılması, erzak temini için İpsiz Recep'in değirmenine gidilmesi, Çetecilerle uğraşılması, savaştan dolayı Anadolu insanının durumu, insanların farklı etnikeye rağmen birbirleriyle dayanışması aynı zamanda savaşı fırsat bilenlerin asayiş eksikliğinden istediği gibi davranmaları yani savaşın sadece cephelerden ibaret olmadığı çok güzel bir olay örgüsüyle anlatılmış ve konu edinilmiş. Hem de gayet sade olmasıyla beraber akıcılığı harika bir şekilde. Önerir miyim? Evet. Bu arada hırpalanmış olan kitabı yine aynı yerinde bıraktım yerine sıfır olanını almak için.