Ayarsız'ın 2 sayısını okuma imkanım oldu ama ikisini de çok sevdim.Sürekli aynı şeyleri konu edip evire çevire aynı insanları gözümüze tıkan dergilerin üstüne bir huzur esintisi gibi geldi diyebilirim. Bilmedikleri alanlarda ahkam kesmeyen mütevazı insanların oluşturduğu (Simone ve Sartre'ın sadece abartılı ilişki düzenlerini anlatmayı mühim sayanlara karşılık Kafka üzerine sağlam yazılar yazabilen insanların bulunduğu diyelim) güzel bir dergi. Özellikle bu sayıda ''Böyle Eylem mi Olur Lan?'' yazısıyla beni epey güldüren Ayarsız ekibine teşekkürler.^^
