Ayarsız Dergi - Sayı 87 (Mayıs 2023)
Ayarsız DergisiAyarsız Dergi - Sayı 87 (Mayıs 2023) Quotes
You can find Ayarsız Dergi - Sayı 87 (Mayıs 2023) quotes, Ayarsız Dergi - Sayı 87 (Mayıs 2023) book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Bir soğan soyulurken yaşarıyor da gözler, vatandaş soyulurken aldırmıyor öküzler...
Kürdanlıktan bile yardım isteyen Tuzluk Başkan için artık yapılacak çok bir şey kalmamıştı.
Aşık der ki biçare
Biçareye ne çare
Et koksa tuz katarlar
Tuz kokarsa ne çare?
Ey hayat, Rilke'nin “yaşam her zaman haklıdır” diyerek kutsadığı hayat; gâyet iyi biliyorsun ki biz, vicdanımızın makyajı olsun diye iyi olmaya
gayret etmedik, iyilik elbisesini yüzde zar zor duran iğreti bir maske gibi giyinmedik, biz iyi
olmayı hakikati bulmanın ön şartı
belledik.
Ruhun nereli?
Yılları, ayları, günleri ve saatleri saymayı bırakmıştı epeydir. Zaman öylesine yağıp geçiyordu, tıpkı yaz yağmurları gibi, sağanak, coşkulu ve hatta yıkıcı. Geçen bunca zamanın içinde ne vardı ki, neyi tutabilmişti zamanın içinde? Ben kimim, neyim, neden varım? Sanırım içinde birçok şeyin var olduğu bir kutuydum, bazen kapağını açıp içine baktığım... Çocukluk anılarım, gençlik heveslerim, delidolu zamanlarım, kalp kırıklıklarım, kırdığım kalpler, ilk heyecanlarım, hayata dair kazandıklarım ve ondan kaybettiklerim, eksilenlerim, çoğalanlarım... İşte hepsi bu masmavi kutunun içindeydi. Her şey yaşanması gereken zamanda ve yerde ve hatta yaşanması gereken haliyle yaşanmıştı. Ancak şimdi her baktığında anıları rüzgarda savrulanlar gibiydi. Birçok şey gibi onlar da kontrolünden çıkmıştı. Şimdiden bir el uzatsa geçmişi düzeltebilir miydi? Hem de şu anını toparlayamıyorken...
Sayfa 32 - Merve Şahin
"...ki ne zaman yenilsek, bizi Samuel
Becket'in mısralarıyla avuttun: Hep
denedin / hep yenildin / tekrar dene /
tekrar yenil / daha iyi yenil...''
Ruhun nereli?
Bir bahar ikindisinde taraçalı bahçesinin, ağaçların ve çiçeklerin arasında gezinirken sarhoş edici kokusuyla iğde ağacının çağrısını hissetti. Yanına vardığında, cıvıldaşan kuşları dallarında ağırladığını, kovanlarından çıkan arıları çiçekleriyle cömertçe karşıladığını gördü. İşte varım dercesine ama narin, nahif, nezaketli haline, birkaç zaman sonra vereceği meyvesiyle kendini gerçekleştirmiş olacağına, meyvesinin ve çekirdeğinin dahi var olmasındaki amaçlılığa hayran kalmıştı.
Öylesine mis kokulu iğde ağacının altına, toprağın üzerine uzanıverdi. Bir süre, dalların arasından görebildiği kadar gökyüzünü izledi. Masmavi, özgürlüğün ifadesi olan gökyüzünü... Sonra toprağın parmaklarına değişini, hafif nemliliğini hissetti. Toprak; baharın tüm yağmurlarını, minicik su damlacıklarını ayrılmak istemezcesine tutuyordu avuçlarında. Artık toprağın altındaki yaşam da dinginlikten yeryüzüne doğru hareketleniyordu. Elinin üzerine çıkan karıncayı fark etti. Telaşlı telaşlı dolanmasını, tüy gibi bacakları ve kollarıyla yaşama mücadelesini hayran hayran izledi. Dalip gitmişti zihninin en kuytu köşelerine yine...
Sayfa 37 - Merve Şahin